Een ware unieke ervaring was het wel te noemen voor onze TeamNL Handbaldames. Maar liefst negen wedstrijden in een uitverkocht Ahoy vól Oranjefans. Zo had nog niemand het handbal in Nederland ooit meegemaakt. De uitbundigheid en het enthousiasme van deze fans is wat onze Nederlandse speelsters zoveel extra kracht heeft kunnen geven dit toernooi. Deze allerlaatste wedstrijd op dit strijdtoneel moest de speciaalste worden van allemaal: afsluiten met een medaille zou een kers op de taart zijn.
Een sterke start van de TeamNL Handbaldames in deze bronzen finale. Door goede saves van Yara ten Holte en goals van Romee Maarschalkerweerd (2x) en Bo van Wetering (2x) namen zij het initiatief (1-4). Frankrijk liet zich deze bronzen medaille niet zo eenvoudig uit handen nemen en vocht zicht terug in de wedstrijd (6-6), waarna Henrik Signell koos voor een time-out.
Toch waren het de Fransen die profiteerden van wat slordigheidsfouten van Nederland en voor het eerst in dit duel op voorsprong kwamen (8-7). Beide keepsters (Ten Holte en Sako) schitterden met de ene redding na de andere. Vlak voor rust was het Frankrijk dat zich loswrikte: 12-11.
Na rust was het een kat en muisspel. Beide teams bleven om en om doelpunten maken en hielden het enorm spannend in Ahoy. Via een tijdstraf voor Nina Dury kwam Oranje na 42 minuten weer aan de goede kant van de score terecht (17-20). Scherp blijven en de zenuwen onder controle houden lukte Nederland niet, Frankrijk kwam weer langszij (21-21).
In de slotfase gaf Nederland tot twee keer toe een voorsprong uit handen. Met nog 16 seconden op de klok scoorde aanvoerster Tamara Horacek de 26-25, waarna Signell direct de time-out knop indrukte. Met succes scoorde Dione Housheer de 26-26, wat verlenging betekende in deze bloedstollende bronzen finale.
De zenuwen speelde Nederland parten, ondanks de steun van duizenden Oranjefans op de tribune. Frankrijk toonde veerkracht en kwam drie punten los (30-27). Die voorsprong gaven de Fransen niet meer uit handen, wat een teleurstellende vierde plek betekende voor de TeamNL Handbaldames.
Einde van een tijdperk: afscheid Lois Abbingh en Estavana Polman.
Het was niet alleen de laatste wedstrijd voor de TeamNL Handbaldames van dit toernooi, ook markeert deze bronzen finale het einde van de interlandcarrière van Estavana Polman en Lois Abbingh. Onder toeziend oog van een uitzinnig publiek maakten beide iconen en boegbeelden van het Nederlands dameshandbal een ererondje.
Estavana Polman maakte haar debuut bij de TeamNL Handbaldames op 22 september 2010 en speelde sindsdien, inclusief dit WK, 207 interlandwedstrijden en maakte 685 doelpunten. Lois Abbingh speelde in totaal 241 interlands en maakte daarin 930 doelpunten. Zij maakte haar debuut op 15 oktober 2009. Met de TeamNL Handbaldames wonnen beide dames ze twee zilveren medailles (WK 2015, EK2016, twee bronzen medailles (WK 2017 en EK 2018) en een gouden medaille (WK 2019).
Statistieken TeamNL Handbaldames Frankrijk – Nederland: 33-31 (12-11)
Frankrijk: Méline Nocandy, Alicia Toublanc (3), Clarisse Mairot (1), Floriane Andre, Nina Dury (1), Marie Hélene Sajka, Orlane Kanor (2), Tamara Horacek (2), Pauletta Foppa (4), Lucie Granier (4), Onacia Ondono, Sarah Bouktit (9), Léna Grandveau (4), Fatou Karamoko, Suzanne Wajoka (3), Hatadou Sako.
Nederland: Alieke van Maurik, Lois Abbingh, Larissa Nusser (1), Bo van Wetering (6), Judith van der Helm, Kelly Dulfer (1), Merel Freriks, Zoe Sprengers (2), Romée Maarschalkerweerd (6), Angela Malestein (6), Rinka Duijndam, Kelly Vollebregt (1), Yara ten Holte, Nikita van der Vliet, Dione Housheer (5), Estavana Polman (3).
Scheidsrechters: Lemes/Sosa (URU)
Tijdsstraffen: Frankrijk 6’ – Nederland 6’ (Dury 4’, Ondono 2’ – Housheer 2’, Maarschalkerweerd 2’, Malestein 2’)
